Forex włoski lira

Włoska lira Lira włoska (włoski znak Lira italiana, ITL) była włoską walutą. Do 1946 r. Został podzielony na 100 centesimi. Zostało ono przyjęte w 1862 r. I było stosowane do 2002 r., Kiedy zastąpiono je euro. Historia Edytuj W 1861 roku monety zostały wybite we Florencji, Mediolanie, Neapolu i Turynie w nominałach 1. 2. 5. 10 i 50 centesimi, 1. 2. 5. 10 i 20 lirów, a najniższe cztery w miedzi, najwyższe dwa złoto, reszta srebra. W 1863 r. Srebrne monety poniżej 5 lirów zostały złamane z 90 do 83,5, a srebrne centy 20 centesimo zostały wprowadzone. Minting przeszedł do Rzymu w 1870 roku. W 1919 roku, przy zakupie lira zredukowanych do 15 z 1914 roku, wprowadzono produkcję wszystkich wcześniejszych typów monety, z wyjątkiem 20 centesimi na niklu, oraz mniejsze, miedziane 5 i 10 centymetrów i monety niklu 50 centesimi, przez kawałki niklu 1 i 2 lire odpowiednio w latach 1922 i 1923. W 1926 r. Wprowadzono monety srebrne 5 i 10 lire, które były równe wielkości i składu do wcześniejszych monet 1 i 2 lire. W 1927 r. Dodano srebrne monety lirurowe. W 1936 r. Dokonano ostatniej znaczącej emisji monet srebrnych, natomiast w 1939 r. Zmniejsza się koszt doprowadzenia monet do miedzi zastępowanej brązem i niklem ze stali nierdzewnej. Cała emisja monetarnych została wstrzymana w 1943 r. W 1946 r. Wznowiono produkcję monety, chociaż tylko w 1948 r., Przy czym siła nabywcza lira spadła do 2 z 1939 r., Liczba została wybita ponad 1 milion. Na początek cztery wykazy zostały wydane w aluminium, 1, 2, 5 i 10 lire: monety te były w obiegu wraz z AM-lire i niektórymi starymi, zdemontowanymi monetami Królestwa Włoch. W 1951 r. Rząd postanowił zastąpić wszystkie krążące monety i rachunki nowymi, mniejszych 1, 2 15. 5 i 10 aluminium lire oraz w 19541955 wprowadzono monety ze stali nierdzewnej 50 i 100 lire, a następnie aluminium , w 1957 r. i srebra 500 lirów. Wzrost ceny złota w srebrze spowodował, że po 1967 r. monety 500 lirzy produkowane były niewielkimi licznikami dla kolekcjonerów. 500 lirów (a później 1000 lire) również pojawiło się w liczba spraw monety okolicznościowych, takich jak stulecie zjednoczenia Włoch w 1961 r. W 1977 r. wprowadzono monety aluminiowo-brązowe 200 lire, a następnie w 1982 r. przez bimetaliczne 500 lirów. Była to pierwsza bi-metaliczna moneta, która ma być produkowana do obiegu, wykończona przy użyciu systemu opatentowanego przez IPZS. Była to również pierwsza prezentacja wartości w brajlu 16. Galeria Edit 5 banknot Liras, wydany w 1944 roku. Worlds Trusted Currency Authority, wydanie północnoamerykańskie Dolar był mieszany, publikując trzy sesje w porównaniu z euro, który był wspierany z powodu dużej braki w niemieckich danych dotyczących zamówień produkcyjnych, zyskując na wciąż słabszym funcie, utrzymując stały w stosunku do jena i tracąc grunt pod ziemię. Czytaj więcej X25B6 2017-03-07 11:43 UTC European Edition Dolar osiedlił się wraz z innymi rynkami, ponieważ w lutym piątek opublikowano sprawozdanie z wynagrodzeń z lutego USA, a decyzja w sprawie polityki Feds w przyszłą środę przewiduje się. USD-JPY jest w górnej części 113s po zalogowaniu się wczoraj na sesji czterotygodowej. Czytaj więcej X25B6 2017-03-07 08:10 UTC Asian Edition FX był spokojny w N. Y. w poniedziałek, z dużą parą dolara trzymając się w stosunkowo wąskim zakresie obrotu. Dolar był znacznie wyższy, prawdopodobnie z tyłu prawie upieczonego w perspektywie ciasta, aby podzielić się z Fed w przyszłym tygodniu. Czytaj więcej X25B6 2017-03-06 19:20 Firma UTCOANDA używa plików cookie, aby nasze witryny były łatwe w użyciu i dostosowane do potrzeb naszych użytkowników. Pliki cookie nie mogą być używane do identyfikacji użytkownika. Odwiedzając naszą stronę internetową zgadzasz się na używanie cookies zgodnie z naszą Polityką prywatności. Aby zablokować, usunąć lub zarządzać ciasteczkami, odwiedź witrynę aboutcookies. org. Ograniczenie cookies uniemożliwia skorzystanie z niektórych funkcji naszej witryny. Pobierz nasze aplikacje na telefon komórkowy Otwórz rachunek włoski Lira Uwaga: Ta waluta została zastąpiona przez Euro. Lira włoska była oficjalną walutą Włoch, przed wprowadzeniem euro w 1999 r. Lira została przymocowana do euro na 1 Euro 1.936,26 Lira. Włoska Lira została wydana przez Istituto Poligrafico e Zecca dello Stato. Włochy mają mniej globalnych korporacji międzynarodowych w porównaniu z innymi gospodarkami o podobnej wielkości, ale ma dużą liczbę małych i średnich przedsiębiorstw skupionych w kilku dzielnicach przemysłowych, które są podstawą jego branży. Przemysł włoski często koncentrował się na eksporcie towarów niszowych i luksusowych. Oznacza to, że w Azji jest mniej zdolne do konkurowania z Chinami i innymi gospodarkami wschodzącymi pod względem ilości, ale mogą wytrzymać konkurencję na ich podstawie w oparciu o produkty wysokiej jakości Italy8217s. Kraj ten był siódmym największym eksporterem w 2009 r. Bliżej we Włoszech stosunki handlowe są z innymi krajami Unii Europejskiej, które zajmują około 59 całkowitego handlu. Głównymi partnerami handlowymi UE w podziale rynkowym są Niemcy (12,9), Francja (11,4) i Hiszpania (7,4). Turystyka jest jednym z najbardziej dynamicznych i rentownych sektorów gospodarki narodowej, z 43,6 miliona międzynarodowych przyjazdów turystycznych i łącznych dochodów szacowanych na 38,8 miliarda w 2017 r. Włochy są piątym najczęściej odwiedzanym krajem na świecie. Lira była walutą Włoch w latach 1861 i 2002. W latach 1999-2002 Lira była oficjalnie podjednostą euro. Termin pochodzi od wartości funta P o wysokiej czystości srebra i jako taki jest bezpośrednim pokrewnym funtem brytyjskim. W niektórych krajach, takich jak Włochy, Cypr i Malta, słowa Lira i funt były używane zamiennie przed przyjęciem euro w tych krajach w 2008 r. Litera L, czasami w formie skryptu (8356), była zwykłym symbolem. Do II wojny światowej Lira włoska została podzielona na 100 centów. Symbole i nazwy Centesimo 1100 z rachunków Lira: 1.0008356, 20008356, 50008356, 10.0008356, 50.0008356, 100.000.8356, 500.0008356 Monety: 18356, 28356, 58356, 108356, 208356, 508356 , 1008356, 2008356, 5008356, 1,0008356 Kraje korzystające z tej waluty Waluty powiązane z ITL. ITL jest powiązana z: Znajdź inne waluty 169 1996 - 2017 OANDA Corporation. Wszelkie prawa zastrzeżone. Grupy rodziny OANDA, fxTrade i OANDAs fx należą do OANDA Corporation. Wszystkie inne znaki handlowe pojawiające się w tej Witrynie są własnością odpowiednich właścicieli. Umiarkowany handel kontraktami w walutach obcych lub innymi produktami pozabilansowymi na marginesie charakteryzuje się wysokim poziomem ryzyka i może nie być odpowiedni dla wszystkich. Radzimy dokładnie rozważyć, czy handel jest odpowiedni dla Ciebie w świetle osobistych okoliczności. Możesz stracić więcej niż inwestujesz. Informacje na tej stronie mają ogólny charakter. Zalecamy zasięgnięcie niezależnej porady finansowej i zagwarantowanie pełnego zrozumienia ryzyka związanego z handlem. Handel za pośrednictwem platformy internetowej niesie dodatkowe ryzyko. Zapoznaj się z sekcją prawną tutaj. Rozliczanie spreadu finansowego jest dostępne tylko dla klientów OANDA Europe Ltd, którzy mieszkają w Wielkiej Brytanii lub w Irlandii. CFD, możliwości zabezpieczania MT4 i wskaźniki dźwigni powyżej 50: 1 nie są dostępne dla mieszkańców USA. Informacje na tej stronie nie są skierowane do mieszkańców krajów, w których ich dystrybucja lub używanie przez jakąkolwiek osobę byłoby niezgodne z miejscowymi przepisami prawa. OANDA Corporation jest zarejestrowanym kontrahentem handlowym handlu detalicznego kontraktami futures z kontraktacją Commodity Futures Trading Commission i jest członkiem National Futures Association. Nr: 0325821. W stosownych przypadkach należy odwołać się do NFAs FOREX INVESTOR ALERT. Konta ULC firmy OANDA (Kanada) dostępne są dla każdego z kanadyjskim kontem bankowym. OANDA (Canada) Corporation ULC jest regulowana przez Organizację Inwestycyjną Organizacji Regulacji Kanady (IIROC), w której znajduje się baza danych sprawdzających online doradców IIROCs (IIROC AdvisorReport), a konty klientów są chronione przez Canadian Investor Protection Fund w określonych granicach. Broszura opisująca charakter i granice pokrycia dostępna jest na życzenie lub na stronie cipf. ca. OANDA Europe Limited jest firmą zarejestrowaną w Anglii pod numerem 7110087 i ma siedzibę na piętrze 9a, w Tower 42, 25 Old Broad St, w Londynie EC2N 1HQ. Jest upoważniony i regulowany przez Organ Nadzoru Finansowego160. Nr: 542574. OANDA Asia Pacific Pte Ltd (spółka z nr 200704926K) posiada licencję na usługi rynków kapitałowych wydane przez władze monetarne Singapuru i jest również licencjonowane przez International Enterprise Singapore. Firma OANDA Australia Pty Ltd 160 jest uregulowana przez Australijską Komisję Papierów Wartościowych i Inwestycji ASIC (ABN 26 152 088 349, AFSL nr 412981) i jest emitentem produktów i usług na tej stronie. Ważne jest, aby rozważyć obecny serwis usług finansowych (FSG). Oświadczenie o ujawnieniu produktu (PDS). Warunki kont i wszelkie inne istotne dokumenty OANDA przed podjęciem jakichkolwiek decyzji inwestycyjnych. Dokumenty te można znaleźć tutaj. OANDA Japan Co. Ltd. Pierwszy Dyrektor Finansowy Instrumentów Finansowych typu I Dyrektor ds. Finansowych Lokalnych Firm Kanto (Kin-sho) Numer 2137 Instytutu Financial Futures Association abonenta numer 1571. Handel FX andor CFD na marce jest ryzykiem i nie nadaje się dla wszystkich. Straty mogą przekraczać inwestycje. Lira (liry liczne) była walutą Włoch w latach 1861 i 2002. W latach 1999-2002 lir włoski był oficjalnie podporządkowany ldquononomii euro. Jednak płatności fizyczne mogły być dokonywane wyłącznie w systemie lire, ponieważ nie były dostępne żadne monety euro lub notatki. Lira była również walutą Napoleońskiego Królestwa Włoch w latach 1807 i 1814. Określenie to pochodzi od wartości wagi funta (libry łacińskiej) o wysokiej czystości srebra i jako taka jest bezpośrednią pokrewną brytyjskiego funta szterlinga w niektórych kraje takie jak Cypr i Malta, słowa lira i funta były używane jako ekwiwalenty, zanim euro zostanie przyjęte w 2008 r. w obu krajach. L, czasami w podwójnie przekartwionej formie skryptu (x20A4), był zwykle używany jako symbol. Do II wojny światowej został podzielony na 100 centesimi (liczba pojedyncza: centesimo), co przekłada się na setną. Historia Lira ostatecznie sięga do Karola Wielkiego. Podobnie jak funt szterling, reprezentował jeden funt srebra srebra i był równy 20 soldi lub 240 denari. Przed zjednoczeniem, wiele państw włoskich używało lira jako swojej waluty. W 1807 r. Napoleońskie Królestwo Włoch (zajmujące północ od obecnego stanu) wprowadziło lira jako swoją walutę. Podobny do francuskiego franka, dzielił się na 20 soldi lub 100 centesimi. Lira krążyła do 1814 roku, kiedy królestwo zostało podzielone na mniejsze państwa. Po utworzeniu Królestwa Włoch pod przywilejem Vittorio Emanuele II (1861) ustanowiono jednolity lira, w ilości 4,5 grama srebra lub 290,322 miligrama złota. To była bezpośrednia kontynuacja liry sardyńskiej. Inne waluty zastąpione lirą włoską obejmowały Lombardię-Wenecję, piastrę dwóch Sycylii, Toskanii fiorino, papieskie państwa scudo i lirę Parman. W 1865 r. Włochy stały się częścią Łacińskiej Unii Walutowej, w której lira była równa francuskiemu, belgijskiemu i szwajcarskiemu frankom: w rzeczywistości do wprowadzenia euro w 2002 r. Ludzie mówiący o Gallo-Italic dialekty w północno-zachodnich Włoszech nazywane zwykle frankiem lira.1 I wojna światowa złamała Łacińską Unię Monetarną i doprowadziło do wzrostu cen o kilka razy we Włoszech. Inflacja została ograniczona nieco przez Mussoliniego, który w dniu 18 sierpnia 1926 r. Stwierdził, że kurs wymiany między lira a funtem wynosiłby 90 funtów w porównaniu z lirą tzw. Kwotą 90, chociaż kurs wolny był zbliżony do 140-150 lirów na funt . W 1927 r. Lira była powiązana z dolarem amerykańskim w wysokości 1 dolara 19 lirów. Stopa ta utrzymywała się do 1934 r., A odsetek turystów w 1936 r. Wynosił 24,89 lir w 1936 r. W 1939 r. Oficjalna stawka wynosiła 19,8 lirów. Po inwazji alianckiej we Włoszech w czerwcu 1943 r. Kurs wymiany ustalono na 120 lirów (1 funta brytyjskiego 480 lirów), a następnego miesiąca zmniejszył się do 100 lirów. Na niemieckich obszarach okupowanych kurs wymiany ustalono na 1 Reichsmark 10 lire. Po wojnie wartość lira uległa wahaniom, zanim Włochy we wrześniu 1947 r. Założyły w listopadzie 1947 r. W systemie Bretton Woods kołderkę US 575 lirów. Po dewaluacji funta, Włochy zdegradowały się do US 625 lire w dniu 21 września 1949 r. utrzymywane do końca systemu Bretton Woods we wczesnych latach siedemdziesiątych. Kilka epizodów wysokiej inflacji następowało, dopóki lira nie zastąpi euro. Lira była oficjalną jednostką waluty we Włoszech do 1 stycznia 1999 r., Kiedy została zastąpiona przez euro (monety euro i notatki nie zostały wprowadzone do 2002 r.). W lutym 2002 r. Waluta typu denominowana w walucie lira przestała być prawnym środkiem płatniczym. Kurs przeliczeniowy wynosi 1 936,27 lir. 2 Wszystkie banknoty lira stosowane bezpośrednio przed wprowadzeniem euro, jak wszystkie monety po II wojnie światowej, są ciągle wymienialne na euro we wszystkich oddziałach Banku Włoch do dnia 29 lutego 2017 r. Redukcja Mimo iż włoski banknot stało się niewygodne ze względu na dużą liczbę zer, wysiłki na redenominacji nie powiodły się z powodów politycznych do czasu wprowadzenia euro, które skutkowało zubożeniem nadmiernych zer. Monety Monety Napoleońskie Królestwo Napoleońskie Włochy wyemitowały monety między 1807 a 1813 r. W nominałach 1 i 3 centesimi i 1 soldo miedziane, 10 centesimi w 20 stopach srebrnych, 5, 10 i 15 soldi, 1, 2 i 5 lirów w 90 srebrze i 20 i 40 lirów w 90 złotych. Wszyscy z wyjątkiem 10 centesimi nosili portret Napoleona, o nominałach poniżej 1 lira, ukazujących również koronę promienną i wyższe wyznania, tarczę reprezentującą różne składowe terytoria Królestwa. Królestwo Włoch, 1861-1946 W 1861 roku we Florencji, Mediolanie, Neapolu i Turynie wybito monety w nominałach 1, 2, 5, 10 i 50 centezy, 1, 2, 5, 10 i 20 lirów, a najniższe cztery w miedzi, najwyżej dwa złoto, reszta srebra. W 1863 r. Srebrne monety poniżej 5 lirów zostały odliczone od 90 do 83,5, a srebrne centy 20 centesimi zostały wprowadzone. Minting przeszedł do Rzymu w 1870 roku. Poza wprowadzeniem do obiegu w 1894 r. Monet miedzianych-niklu (późniejszego niklu) o centymetrach 20 centesimi i niklu 25 centesimi w 1902 r., Monety pozostały w zasadzie niezmienione do czasu pierwszej wojny światowej. W 1919 roku, przy zakupie lira zredukowanych do 15 z 1914 roku, wprowadzono wszystkie wcześniejsze typy monet, z wyjątkiem niklu 20 centesimi, a mniejsze, miedziane 5 i 10 centymetrów i monety 50 centesimi, a następnie przez kawałki niklu 1 i 2 lire odpowiednio w latach 1922 i 1923. W 1926 r. Wprowadzono monety srebrne 5 i 10 lire, które były równe wielkości i składu do wcześniejszych monet 1 i 2 lire. W 1927 r. Dodano srebrne monety lirurowe. W 1936 r. Dokonano ostatniej znaczącej emisji monet srebrnych, natomiast w 1939 r. Zmniejsza się koszt wprowadzenia monety do miedzi zastępowanej brązem i niklem ze stali nierdzewnej. Cała emisja monetarnych została wstrzymana w 1943 r. Republika, 1946-2002 W 1946 r. Wznowiono produkcję monety, chociaż tylko w 1948 r., Przy czym siła nabywcza lira spadła do 150 z 1939 r., Liczba ta została wybita ponad 1 milion. Na początek cztery denominacje były wydawane w aluminium, 1, 2, 5 i 10 lire: monety te były w obiegu wraz z AM-lire i niektórymi starymi, de-wycenionymi monetami królestwa. W 1951 r. Rząd postanowił zastąpić wszystkie krążące monety i rachunki nowym aluminiowym lirem o mniejszym rozmiarze 1, 2, 5 i 10 (chociaż w 1951 lub 1952 r. 2 lir nie został wybity), aw latach 1954-1955 Acmonital (nierdzewny - steel) wprowadzono monety 50 i 100 lire, a następnie w 1957 r. aluminiowo-brązowy 20 lirów i srebro 500 lirów w 1958 r. Wzrost ceny srebra w srebrze prowadzi do powstania monety 500 lirów po niewielkich liczbach dla kolekcjonerów po 1967 r. 500 lirów (a później tysiąca tysiącleci) wykorzystano również do emisji monety okolicznościowej, takich jak stulecie zjednoczenia Włoch w 1961 roku. W 1977 r. Wprowadzono monety aluminiowo-brązowe 200 lire, a następnie w 1982 r. Przez bi-metalik 500 lirów. Była to pierwsza bi-metaliczna moneta, która ma być produkowana do obiegu, wykończona przy użyciu systemu opatentowanego przez IPZS. Była to również pierwsza prezentacja wartości w brajlu.3 Produkcja monet 1 i 2 lirek do obiegu zaprzestała ich w 1959 r. Ich sprzedaż została uruchomiona ponownie w latach 1982-2001 na monety kolekcjonerskie. Produkcja liru 5 lat została bardzo obniżona pod koniec lat 70. i przestała obowiązywać w 1998 r. Analogicznie, w 1991 r. Produkcja monet 10 i 20 lirów była ograniczona. Wielkość monet 50 i 100 lirów została zmniejszona w 1990 r., A następnie nieco wzrosła w 1993 r. Bimetaliczna moneta 1.000 lire została wprowadzona w 1997 r. I została w 1998 r. Monety nadal wybite do obiegu w momencie przejścia na euro (w 2000 i 2001 r. Tylko monety na monety kolekcjonerskie były wykończone): 4 10 lire (tylko dla kolekcjonerów) 20 lirów (tylko dla kolekcjonerów) 50 lirzy (2,58 centa) 100 lirów (5,16 centów) 200 lirów (10,33 centów) 500 lirów 25,82 centa) 1000 lirów (51,65 centów) Banknoty W 1882 roku rząd zaczął wydawać papierowe papiery wartościowe o tytule "Biglietto di Stato". Na wstępie pojawiły się notatki z pięciu i dziesięciu lirów, do których od czasu do czasu dodano od 1895 r. 25 nut lirów. Rząd wydał również notatki zatytułowane Buono di Cassa w latach 1893-1922 w nominałach 1 i 2 lire. Produkcja Biglietto di Stato zakończyła się w 1925 r., Ale wznowiła się w 1935 r. Z notatkami dotyczącymi wprowadzania do 1939 r. 1, 2, 5 i 10 lirów. Bank Włoch zaczął produkować papierowe pieniądze w 1896 r. Na początek 50, 100, 500 i 1000 zostały wydane noty lire. W latach 1918-1919 wydano również 25 listów lirenckich, ale po II wojnie światowej nie wprowadzono innych wyznań. W 1943 r. Inwesujący alianci wprowadzili notatki w nominałach 1, 2, 5, 10, 50, 100, 500 i 1000 lirów. W 1944 r. Pojawiły się serie Biglietto di Stato dla l, 2, 5 i 10 lirów, które w późnych latach czterdziestych krążyły aż do zastąpienia monetami. W 1945 r. Bank Włoch wprowadził 5000 i 10 000 notatek lire. W 1951 r. Rząd ponownie wydał notatki, tym razem po prostu nosząc tytuł Repubblica Italiana. Nominały wynosiły 50 i 100 lirów (zastępując notatki z Banku Włoch) i krążyły do ​​obiegu, aż monety tych wyznań zostały wprowadzone w połowie lat pięćdziesiątych. W 1966 roku wprowadzono notatki 500 lirów (zastępując banknoty włoskie notatki), które zostały wyprodukowane aż do zastąpienia w 1982 roku monetą. W 1967 r. Bank Włoch wprowadził na rynek banknot we Włoszech 50 000 i 100 000 banknotów, a następnie w 1997 r. 20 tys. Lirów i 500 000 lirów. W obiegu wprowadzono euro w wysokości: 1000 lirów, Maria Montessori, (0,516 euro) 2000 lirów , Guglielmo Marconi, (1,03) 5000 lirów, Vincenzo Bellini, (2,58 euro) 10 000 lirów, Alessandro Volta, (5,16 euro) 50 000 lirów, Gian Lorenzo Bernini, (25,82 euro) 100 000 lirów, Caravaggio, (51,65 euro) 500 000 lirów , Raffaello, (258,23 euro rzadko używane) Waluty dawniej związane z włoskim lirą Watykan Władza Watykańska lira (liry) była oficjalną jednostką Watykanu. To było na równi z włoską lira na warunkach na konkordat z Włochami. Włoskie notatki i monety lira były prawnym środkiem płatniczym w całym mieście Watykanu. W Rzymie zostały wybite monety watykańskie, będące legalnym przetargiem we Włoszech i San Marino. Państwo Watykanu zmieniło się na euro, takie jak Włochy. Podobnie jak w przypadku starych monet watowskich lira, Watykan ma swój własny zestaw monet euro. San Marino Lira Sammarinese (liry lupe) była oficjalną jednostką San Marino. To było na równi z włoską lira. Włoskie lira notatki i monety były prawnym środkiem płatniczym w San Marino, ale konkretne monety z San Marinese zostały wykończone w Rzymie, będące legalnym przetargiem we Włoszech, a także Watykan. San Marino zmienił się w euro tak jak Włochy. Podobnie jak w przypadku starych monet z San Marino, ten kraj ma swój własny zestaw monet euro. Masz coś do powiedzenia na tej stronie Możesz zostawić komentarze Proszę ograniczyć swoje komentarze do dyskusji na tematy związane z treściami. Aby zgłosić błędy lub problemy z serwisem ExchangeRate, skorzystaj z naszego formularza kontaktowego. Dziękuję Ci